Cok guzel soylemissin Kerem. Tek bir hatan var onu soyleyeyim. Cok idealist (sanat icin sanat okulundanim) bir muzisyen olmama ragmen: Muzik paylastikca guzel (zor da olsa anladim bunu). Insanlar belki cirkin ama o bilincler hala primitif sanatsal paylasima girebiliyorlar. En azindan diger muzisyenler. Olmazsa ogretmek de gorevimiz. Isin kotusu hepimiz su anda dunyanin dort bir yanindayiz (yeni muzik akimindan olan muzisyen dostlarim) ama hala gorusmeye gayret ediyoruz. Ve isin komigi nedir biliyor musun? Bu oyle bir azinlik ki toplamda 1000 kisiyi gecmiyoruz (dunyada). Ve herkes birbirini bir sekilde dolayli yollardan bile olsa taniyor.Kerem Tezic wrote:Dostum seni cok iyi anliyorum ama inan bana bu yalnizlik sadece sana özgu degil. Turkiye'deki insanlarla batidaki "modern" sanayilesmis dunyanin insanlari arasindaki fark (hatta batida yasayan ve "uymaga" "uyumlu olmaga", Oguz Atay'in tabiri ile "tutunmaga" calisan yabancilar) bazi konularda kendini belli etse de özunde pek fark yok aslinda. Kendini asan, gelistiren, merakli, okuyan, soru soran, icabinda gerekiyorsa baskalarinin izdirabi ile empati kuran insanla (ki oran olarak her toplumda bunlar cok ama cok az, görunmez bir azinlik), dogmalara bagli yasayan, dusunmeden soru sormadan, derinligi olan bir kitabi alip olumadan, kendini asmaga calismadan, bir muzik aletine bile ilgi duymadan, kayitsiz, vurdumduymaz, sadece kendi cevresine ve dört köseli dunyasina odaklanmis, gelenek göreneklere köru körune bagli robotlasmis, Heidegger'in deyimi ile 'Das Man' insanlar (ezici cogunluk) arasindaki fark ilk grubu blincli olarak yalnizlastirirken, ikinci grubu da yalnizlastiriyor aslinda ama ikinci grup neden yalnizlastiginin bile farkinda olmadan bilincsizce beyni pihtislasmis sekilde yasiyor. Ben bunlari heryerde gözlemliyorum. En dogrusu TV'den uzak dur, disari fazla cikma, insanlarla mumkun oldugunca az konus (beynin ve ruhun duydugun aptalliklarla kirleniyor cunku), hicbir tutkusu olmayan kuru saman haline dönen etrafindaki insanlarla senin de curume surecine girme riskin var cunku, ve de kendini sevdigin bir muzik aletine ver, kafasina insanligina deger verdiklerinle, sana birsey katanla, tutkulu insanlarla görus, ve firsat buldukca bol seyahat et, organik bagin olan dogada kendini dinle, gerisi tamamen zaman kaybi cunku.Eren Gumrukcuoglu wrote:Sosyal hicbir ortak yonum kalmamis bu ulkenin insaniyla. Icimdeki yalnizligi anlatmam mumkun degil.
Konu cok sapti, istersen ozelden devam edelim Ama iyi oldu kafam dagildi.