Cengiz abiiii bunu özellikle senin icin koydum. Benim cocuklugumun bayan bacaki Italyan Rafaella Carra ve Arjantin'in Zapatasi Maradona. Maradona'da ne huner varmis bre, saha disinda da iyi oynuyor
Burda da cocuklugumuzun bir baska idolu Adriano Celentano. Tam bir Italyan firlamasi. Dinlerken insan bir tuhaf oluyor, acaip yakinlik duydugum bir kultur bu Italyan kulturu. Seneler önce gittigim Roma'da bugunun Turkiye'sinden cok daha fazla kendimi evimde hissetmistim, tam aradigim Akdeniz orasi iste. Insani falan da (son dönem Turkiye'sinin aksine) vahsi ve yikici degil son derece sempatik ve yasam tadi olan gittigi yeri senlendiren insanlar. Bir sehir nasil korunur gidin görun Roma'da. Az kaldi dilini de sökmege ve tam konusmaga.
“You have power over your mind - not outside events. Realize this, and you will find strength.”
― Marcus Aurelius, Meditations
Rafaella bacak gosterecem diye mayo gibi seyler giyerdi. Siyah corap ve saclar platin renginde. Simdi ne yapar acaba? Adriano nezle gibi genzinden soyler. Film filan da cevirirdi. Her boyaya girer. Video'nun bir yerinde Sylvester Stollone gibi cikmis. Ne de olsa kan cekiyor.Bir de "Yavru ile Katip" de bulda tamam olsun.
Benim gencligimde TRT San Remo muzik festavalini naklen verirdi. Evde koca bir bantli teybim vardi Grundig marka. Elden dusme birinden almistik. Mikrofonu ile TV'dan cekerdim. Italya'nin koklu bir kulturu var elbette. Sinema ise sinema muzik ise muzik sanat ise sanat spor ise spor. 1973'lerde 1990 Italya'yi yakalayacagimiz (ekonomi buyumesi ve kisi basina gelir duzeyinde) tahmin edildigini hatirlarim. Hala Fiat otomobillerini montaji ile mesguluz. Kore'nin Taiwan'nin Cin'in esamesi okunmazdi. Uc cocuk yaparak onlari da yakalayacagiz.
Cengiz Akgun
"Asrın, yeni bir umdesi var, hak kapanındır
Söz haykıranın, mantık ise şarlatanındır.
Geçmez ele bir paye kavuk sallamayınca
Kürsi-i liyakat pezevenk, puşt olanındır.”
N. Tevfik 1940.
