Sn. Ozhan Canaydin vefat etti. Basimiz sag olsun!

[Soner Özaltındere]

O'nu kaybetmiş olmaktan dolayı çok üzgünüm. Çünkü o sporun,bir insanın hayatını adaması kadar önemli olduğunu bilen ama hiçbir zaman sporu hayat memat meselesi haline getirmemesi gerektiğine inanan bir insandı. Sporun içinde ki tüketim zihiyetini değil, insan faktörünü öne çıkartan bir kişiydi. O türk sporunun mihenk taşlarından birisiydi.Allah tüm sevenlerine sabır, ondan sonra Türk spor camiasını da inşallah akıl fikir versin...

[Alpay Dedeoglu]

Eger lise, liseliler diye herseye bunu konduranlarin simdi
basinda Ozhan Canaydin'a methiye yazmasini anlamiyorum, ikiyüzlü
buluyorum basta Hıncal Uluc. Ozhan Canaydin bu cemiyet merkezli lise dayanışmasının temel noktasıydı, fakat buna rağmen Türkiyede kitleler tarafindan
nasil uğurlandığı ortada. Nerede o zaman ayırımcılık, snopluk?
Yok GSnin problemi buysa eger , bu probleme sahip olmayan diğer klüplerinin başkanlari
büyük kitleler tarafından niye bu kadar sevilmiyor?

Kendisi ile 2-3 saatlik bir sohbetimiz olmuştu. Belirteyim kendisi
beni GS disiplin kuruluna veren imzayı atan ( bazılarının doldurusuyla) insandır,
konuşmamız benim tepkimden sonra olmuştu, karşılıklı konuşmuş,ortada büyük bir yanlışlık olduğunu görmüş,
konuşmamızdan sonra bunu telafi edecegine dair bana söz vermişti.
Ömrü yetmedi , veya diğer işleri arasında unutuldu, bilemiyorum tabii.
Kendisine bu anlamda buruklugum devam etmektedir.

Ozhan Agbi bircok anlaşılabilir basit kimliğinin bir araya gelmesinden ötürü ortaya çıkan karakteriyle anlaşılması
cok zor ve komplike bir insandi. Bir nevi basit + basit=zor
hatta basit küp = çok zor insandı. Tabii herşeyin üstüne inanılmaz bir inadı, ısrarı
ve konuya adanmışlığı vardı.
Kızsanız bile severdiniz,
klüp / cemiyet başkanlığı/işadami yanı ile, insani, medeni liseli, aile babasi,sporcu,
sporsever, vs gibi özelikleri arasında hep gelir giderdi. Aynı sohbet içerisinde ''Siz, Alpaycım, liseli kardeşim,eşekherif, oğlum, evladım'' diye hitap (hepsinide aynı samimiyetle) etmiş, kah mesafeli, kah mizahi, kah babacan,
kah sert yaklaşım göstermiş bir insana karşı nasıl bir pozisyon alırsınız ki...
Kızsanızda, seversiniz ve saygı duyarsınız. İnsani ilişkilerin zarar gördüğü günümüzde
ona göre herkesle ve herşekilde ikili iletişime girerek her sorun aşılabilir olarak görür,
herkesi ikna edilebilirdi. Bunun içinde beklemez , ilk hamleyi ya çağırarak yada bizzat giderek kendi yapardı. Seyrantepe olayında onun bu inadı ve ikna gücü en büyük etkendir, gerisi hikaye.

Ne kadar sert olsada , ikili sohbetlerde
zaman zaman kendi ile dalga geçecek kadar gırgırdı. Muhafazakardı, ama yeniliğe açıktı. Liseden bir arkadaşımı çok sever, ama her seferinde ''kes artık o at kuyruğunu'' diyede lafını giydirirdi. Geneldede cart cart arkasından atıp tutanlar bu duygusal babacan karizmadan ötürü karşısında süt dökmüs kuzu olurlardı.
Benim açık sözlü deliliğime şaşırmış, bunun üzerine tam 45 dakika nasıl iyi bir GS'li olduğunu anlatmıştı. Acayip hafızası vardır ve ayaklı GS tarihi idi. Herhalde bir en az 10-15 bin kişiyi isimleri, hikayeleri ve simaları ile ezbere bilirdi. Çok detaycı, altını çizerek okurdu.''Ben bu hale getiren GS camiasıdır, ben onlara borçluyum'' diye tekrarlardı,ondan sonrada Metin Oktay'in ayakkabılarını nasıl taşıyıp maçlara girdiğini anlatırdı.Konuşmaya ne kadar kızarak başlarsanız başlayın, genelde hemen yumuşardınız.

Allah rahmet eylesin koca Arnavut..

[Salih Bora]

Bir büyük Galatasaraylı.. Özhan Canaydın!..
HINCAL ULUÇ

Aslında "Kurtuldu" demek daha doğru olur.. Özhan yataklara, hele makinelere bağlı yaşayacak adam değildi. Öyle geçirdiği her dakika ölümdü onun için..

Tanıdığım en iyi Galatasaraylılardan biriydi. Bir kusuru vardı bu bakımdan.. Okul, kulübün bir adım önündeydi Özhan için.. Galatasaray demek lise demekti, sözlüğünde..

O zaman Cumhuriyet'te savaş açmıştım, lisecilere.. "Dazlaklar" diye zehir zemberek bir yazı yazmıştım.. Özhan imza toplatmıştı Cemiyette.. 168 tane.. Kulüpten ihracım için.. Ulvi Yenal Haysiyet Divanı Başkanıydı. "Bu yazının altına ben de imza atarım" diyerek işleme bile koymamıştı.

"Okullu, okulsuz" savaşımız, dostluğumuza zerre halel getirmezdi.. Alp'te (Yalman) buluşurduk maç günleri.. Birlikte yemek yer, sonra Alp'in arabasına tıkışır, maça giderdik.. Bir gün yolda "Yahu Başkan" dedi, Alp'e "Ben bu adama söverek Cemiyette oy topluyorum. Sen bizi birlikte maça götürüyorsun. Herkes görüyor" dedi.. Kahkahayı bastık. Arabadan indik, kola girdik kalabalığın arasında stada yürürken..

Monaco gecesini unutamam.. Maçtan bir gece evvel, ünlü Sporting Clup'te bir Galatasaray daveti düzenlemişti Özhan.. Ben hayatımda böyle bir gece daha görmedim ve yaşamadım.. Galatasaraylı olmaktan en gurur duyduğum geceydi, inanın, Süper Kupayı aldığımız geceden bile önde.. En seçme Fransız sosyetesi ve medyası ordaydı. Özhan iki muhteşem açık büfe yapmıştı.. Birisi Türk mutfağı.. İstanbul'dan özel gelen aşçılar ve yiyeceklerle.. Soğukları, sıcakları, tatlıları ile tam Türk.. Öteki Fransız.. Müthiş bir Fransız.. Ve de bitmez tükenmez bolluk.. Bir minik servet harcamıştı Özhan, Galatasaray'a nam olsun diye.. Ve de harika harcamıştı.

Monaco servet, Monaco gösteriş, Monaco züppelik demek.. Fransızlarla konuştum sabaha kadar.. Ölmüş bayılmışlardı geceye.. Biz Monaco'yu o gece orda yendik. Ertesi gün sahadaki 1-0'lık galibiyet süstü sadece..

Özhan oydu işte..

Bana "Bir gün bu kulübe başkan olacağım, Hıncal" demişti. 20 yıl sonra oldu.. 20 yıl bu hedefe hazırladı kendisini.. Seçildiği gün 40 dosya vardı koltuğunun altında.. Uzun süren araştırmalarla hazırlanmış, 40 plan ve proje dosyası..

"Galatasaray tarihinin en büyük başkanına kavuşuyor" demiştim içimden..

İnanılmaz.. Akıl almaz.. En kötüsü oldu..

Mahkemelik olacak kadar eleştirdim. Bir gece eve geldiğimde tele sekreterde notunu buldum.. "Karıma vasiyet ettim. Bu gece ölürsem 'Onu Hıncal öldürdü' diye basın toplantısı yapacak" diye bağırıyordu öfkeyle..

Ama fikir bazındaki bu müthiş kavgaya rağmen dostluğumuz yürüdü..

Bizim evde maç seyretmeyi uğur yapmıştı adeta.. Sessiz sedasız gelirdi. Şarap kavından şişesini seçer, Ercan'a peynirleri dilimletir, kadehini yudumlaya yudumlaya maçı izler giderken de "Bu halimize kimse inanmaz. Herkes bizi kanlı sanıyor" derdi..

"Sanmıyor Başkan" derdim. "Senin ne centilmen olduğunu herkes biliyor. Benim de fikir kavgamı özel yaşama karıştırmadığımı.."

"Senin için bir dosyam var" dedi birgün.. "Yazdığın her yazıyı kestim.. Kitap yapacağım. Nasıl saçmaladığını herkese göstereceğim.."

Boynuna sarılıp yanağından öptüm, uğurlarken evimden.. "Bastırmadan önce bana yolla. Ön söz yazayım" dedim..

Güldü gene.. "Seni gidi" der gibi el salladı.. Gitti..

[Kenan Atak]

HINCAL ULUÇ

Özhan iki muhteşem açık büfe yapmıştı.. Birisi Türk mutfağı.. İstanbul'dan özel gelen aşçılar ve yiyeceklerle.. Soğukları, sıcakları, tatlıları ile tam Türk.. Öteki Fransız.. Müthiş bir Fransız.. Ve de bitmez tükenmez bolluk.. Bir minik servet harcamıştı Özhan, Galatasaray'a nam olsun diye.. Ve de harika harcamıştı.

Iste Hincal Uluc neden kendisine bayildigini bilinc altindan dökturmus. Yahu bu Turk basini bu adamlarla dolu, patlayana tiksirana kadar yiyorlar. Bu Emre Aköz falan....Engin Ardic (ictigi saraplari anlatir). Yuh anasini satayim bu ne doymak bilmemektir. Yazarliklari da bes para etmez o ayri.

Ben tanimadigim insanlar icin ah söyleydi vah böyleydi demem, ama bana göre Canaydin'in Turk sporuna yegane katkisi (ve bence son derece önemli katkisi), bukemedigin bilegi öpeceksin kulturunu bu yaban ayilarinin guc sahibi oldugu topluma ögretmege kalkmasidir. Iste bu yuzdendir ki cenazesi dolup tasmis.

[Cengiz Akgun]

HINCAL ULUÇ

Özhan iki muhteşem açık büfe yapmıştı.. Birisi Türk mutfağı.. İstanbul'dan özel gelen aşçılar ve yiyeceklerle.. Soğukları, sıcakları, tatlıları ile tam Türk.. Öteki Fransız.. Müthiş bir Fransız.. Ve de bitmez tükenmez bolluk.. Bir minik servet harcamıştı Özhan, Galatasaray'a nam olsun diye.. Ve de harika harcamıştı.

Iste Hincal Uluc neden kendisine bayildigini bilinc altindan dökturmus. Yahu bu Turk basini bu adamlarla dolu, patlayana tiksirana kadar yiyorlar. Bu Emre Aköz falan....Engin Ardic (ictigi saraplari anlatir). Yuh anasini satayim bu ne doymak bilmemektir. Yazarliklari da bes para etmez o ayri.

Ben tanimadigim insanlar icin ah söyleydi vah böyleydi demem, ama bana göre Canaydin'in Turk sporuna yegane katkisi (ve bence son derece önemli katkisi), bukemedigin bilegi öpeceksin kulturunu bu yaban ayilarinin guc sahibi oldugu topluma ögretmege kalkmasidir. Iste bu yuzdendir ki cenazesi dolup tasmis.

Bedava olsa kazilmis mezara girecek bu cibiliyetsizler. Hincal'in hayati beles. Cagir yedir icir sana kosesinden finoluk yaparak senin reklamini yapsin. Yedirmez isen senden kotusu yok. Bu herifi Cumhuriyet Cumhuriyet iken nasil almislar. Sorsan kac senelik gazeteci. Turkiyeden 1978'de ayrildim ne adini duydum ne de yuzunu gordum. Simdi sorsan buyuk gazeteci oluyordu o zamanlar.

Hurriyet'de soylenildigine ozel ek sefer filan koymuslar feribota Canaydin'in cenazesi icin. Her zaman oldugu gibi Turkiye gibi yerde "kor olur badem gozlu" olur lafinin ispati bu isler. Vaktiyle stadlarda filan sahsina kufur edenler (ki bir sure maclara gidemedi) ve ettirtenler gidip goz yasi doktuler. Klup baskani olmak iste bu demek olunca o koltuga oturayim diye yapilanlar da ortada. En cok guldugum haber AT'nin baskanligi Luxemburg'a gectiginde Cumhurbaskanlari (mi yoksa basakanlari mi) arkadasim gidip goruseyim su bizim AT'ye kabul olma durumunu filan gibi bir laf etmesi olmustu. Hayret etmistim ve icimden dusunde padisah oldu diye gecirmistim. Efendi ve durust adamdi gorunus ve hareket edis hali ile. Aslinda bunlar da herkezde olmasi gereken meziyetler. Olmadigi icin bu kadar sukse yapti,

[Bahri Unlu]

Allah rahmet eylesin.
Bursa'da fabrikasinin calisanlarinin,
Istanbul'dan cenazesine gelenlerin,
orada icten "Helal olsun" diye aglayanlarin haline bakinca
nasil bir "insan" oldugunu gormeye yetiyor. Gerisi bos...

[Mert Tokman]

Butun gun acaba kendisine rahmet dilerken baska ne diyebilirim diye dusunuyordum - galiba sonunda buldum.

Taraftarligini bir kenara birakarak baskanlik yapti Ozhan Bey - Amigo Baskan olmadi hicbir zaman - kendisini tanimadigim icin benim gozumde en onemli karakteri bu oldu herhalde.

Neler gordu Turk futbolu - ne sacma sapan amigoluklar - Ozhan Bey hic o seviyelere inmedi. Ne "saat kac" dedi, ne de "seni sevmeyen olsun" dedi, ne alninda raki bardagi ile oynadi ne de kolunu gazetelerin verdigi kagit FB bayraklarindan gecirdi... Bir baskan nasil durmali ve nasil konusmali bunun dersini verdi ama pek umursayan olmadi - belki simdi hatirlandikca kafasina dank edenler olur - belki simdi ona gosterilen sevgi ve saygiyi gorunce bunu kazanmanin amigolukla olmadiginin farkina varilir.

Huzurla yat Ozhan Bey.

[Omer K. KOCAOGLU]

Allah'tan rahmet, yakinlarina sabir dilerim.
Tum Galatasaray ve spor camiasinin basi sagolsun.

Baskanlik yaptigi devrede sIk sIk kendi kendime Sn.Canaydin'in hakkinda, baskalarinin yazdiklari ve konustuklarinin etkisinde kalmadan, kendi kendime analiz yapmaya calisirdim.
Yaptiklari ve yapmak istediklerini hep gozumun onune getirirdim.
Bir turlu sonuca baglayamamistim.
Hala da baglayamam.